Rennend door Eindhoven

Halve Marathon Eindhoven

Laatste kilometers tijdens halve marathon 2011

Twee tot drie keer per week probeer ik met een eindje lopen (of dat hard gaat is subjectief) mijn conditie op peil te houden. Zo ook deze week. En terwijl ik mijn standaard rondje rond de Karpendonkse plas draaide, probeerde ik me te bedenken waarover ik deze keer een stukje zou kunnen schrijven. En zo kwam ik, wellicht weinig creatief, op het idee om iets te schrijven over de keer dat ik meedeed aan de halve marathon van Eindhoven.

Dat is inmiddels al weer anderhalf jaar geleden. De marathon van Eindhoven stond op mijn lijstje met dingen die altijd nog een keer wilde doen. Zo heb ik ook in mijn geboortestad ook de Vierdaagse gelopen. Maar de hele marathon was, ondanks het feit dat ik al sinds mijn zestiende regelmatig ren, te hoog gegrepen. De halve marathon werd het dus.

En uiteindelijk maar goed ook. Want wie hiernaast de foto ziet, zal zich wellicht afvragen waarom er een smiley te zien is, waar mijn gezicht hoort te zitten. Dat is omdat iemand had bedacht dat het leuk is om foto’s te maken in de laatste kilometers. En op dat moment keek ik echt niet vrolijk meer. Inmiddels deed echt alles zeer.

Ik had namelijk al tijdens de trainingen last gekregen van hetzelfde euvel dat me tijdens de voorbereiding op de Vierdaagse al bezighield: pijn in mijn heup. De huisarts vertelde me een week voor de vierdaagse dat ik echt rust moest houden, waarop ik hem niet durfde te zeggen dat ik die Vierdaagse toch echt uit ging lopen. En dat deed ik ook, met op dag 4 pijn aan mijn beide heupen, knieën en enkels. Zo liep ik dus ook de halve marathon. Ook uitgelopen en op het einde (tijdens het rennen is er geen 3 dagen, maar slechts 2 uur voor nodig) pijn in alle gewrichten vanaf de taille.

Maar spijt heb ik zeker niet. Ik ben dan wel geen geboren loper, maar ik loop op karakter zeg ik altijd maar. Ik wilde weten of ik het kon, dat bleek, en dat voelde ik een half jaar daarna nog. Maar het was een hele belevenis, alle toeschouwers (erg leuk), de bandjes en muziek onderweg (elke keer een flinke oppepper) en het idee dat ik dat toch maar geflikt had in ‘mijn’ stad. Weer een mooie herinnering aan Eindhoven erbij. Nou ja mooi, als ik niet naar de foto kijk.

Posted in Eindhoven | Comments Off

Met de kennis van ….

Het is inmiddels een bekende uitdrukking:”Met de kennis van nu….”. Later worden er zaken bekend, waardoor beslissingen in een geheel ander daglicht komen te staan. Zo werd er in het geval van de kwestie rond het Orgelplein door onze fractie-voorzitter (D66Eindhoven) gevraagd: zou u met de kennis van nu, niet naar de financiën hebben gevraagd? Schoorvoetend, kwam daar een soort bevestigend antwoord op.

Dat is deels wel te begrijpen, want achteraf blijken zaken toch vaak anders. En hoeveel moet je weten, voordat je een beslissing kunt nemen? Voordat je kunt handelen, besturen? Dat is ook de vraag die nu weer in de kwestie Orgelplein voorligt. In de eerste behandeling van het Orgelplein was er toch wat onenigheid tussen de politieke partijen over of we nu genoeg wisten om de politieke discussie te voeren.

Duidelijk kwam naar voren, dat sommige fracties meer op de hoofdlijnen sturen, en andere het gevoel hebben dat zij veel meer details moeten kennen. Maar hoe vraag je naar iets dat je nog niet weet? Uiteindelijk werd een variant hierop de wethouder fataal. Iets dat bekend had moeten zijn, werd het pas in een te laat stadium (een afspraak uit het verleden was nog niet vastgelegd in een contract). Dit bevestigde bij een aantal partijen het idee dat nog niet alles boven tafel is. Maar wellicht ook een goed vraag hier bij is: als de hele tafel vol ligt met rapporten en feiten, snappen we dan beter waar het echt om gaat?

Maar het blijft een politiek lastige vraag. Hoeveel moet je als raadslid weten om ergens een oordeel over te kunnen vellen? Of om er iets mee te kunnen in de toekomst? Om er vervolgacties aan te verbinden? Met de kennis die men op dat moment heeft, velt men uiteindelijk een oordeel. Want zoals we van ieder klein kind dat in de waarom-fase zit kunnen leren, zorgt elk antwoord ook weer voor een nieuwe vraag.

Posted in Eindhoven, Politiek | Comments Off

Hergebruik & Transformatie

Pastoor v Arskerk

Interieur voormalig Pastoor van Arskerk

Ik schreef er al eerder over, in Eindhoven staat transformatie al enkele jaren op de politieke agenda. In het verleden werd er veel gesloopt, te veel zou je kunnen zeggen. Maar inmiddels is het besef gegroeid dat we ons (industrieel) erfgoed moeten koesteren. De witte dame is daarvan een heel duidelijk voorbeeldproject geweest. Een gebouw vol karakter, waarvan nu niemand meer zou willen voorstellen om het te slopen.

Maar ook de Ventoseflat is in mijn ogen een ontzettend mooi voorbeeld. Het is namelijk ooit gebouwd als fabriek, maar nu waarschijnlijk langer dan menig Eindhovenaar zich kan herinneren in gebruik als woonflat. Inmiddels prachtig gerestaureerd in opdracht van de gemeente. En ja, na jaren verwaarlozing heeft dat wel wat mogen kosten. Wat de VVD toendertijd ook deed voorstellen om het gebouw dan maar te slopen. Ik heb het over 2010, toen ik net bij de raadscommissie mocht aansluiten.

Afgelopen jaar werd bekend dat de katholieke kerk veel van haar kerken gaat verlaten. Er zullen geen missen meer worden gehouden. Dat betekent dus nog meer leegstaande, bijzondere gebouwen. Gebouwen die een functie hebben in het straatbeeld, in de structuur van de buurt, waar ze vaak als centraal punt ontworpen zijn. Zo’n gebouw is ook de voormalige pastoor van Arskerk. Gelegen in de Barrier, had deze kerk al een gemeentelijke monumentenstatus, juist ook vanwege haar ligging aan het plein, in de buurt. Gelukkig is er voor dit gebouw en de bijbehorende pastorie een nieuwe functie gevonden. Door in het schip van deze kerk een nieuw gebouw te plaatsen heeft er nu onder andere jeugdzorg een mooi onderkomen. Een voorbeeld voor andere kerken de nog leeg komen te staan en ook een voorbeeld waarvan we kunnen leren.

Zo vond ik opvallend tijdens mijn bezoek dat er gekozen is om een beperkt aantal vierkante meters te realiseren in het nieuwe volume. Dat betekent dat er meer van de hal van kerk behouden blijft. Deze open ruimte heeft echter ook een functie, omdat ze ruimte biedt aan de jongeren. Daarvan kunnen we leren dat niet ieder programma van eisen wenselijk is in een voormalige kerk, en dat het wellicht slim is om droge vierkante meters in te ruilen voor de voordelen van een kwalitatief goede ruimte.

Voor meer info over de pastoor van Arskerk: een artikel op de Architect

Posted in Eindhoven | Comments Off

Monumentaal Eindhoven

Evoluon 's nachts

Nachtfoto van het Evoluon

Gisteren werd bekend gemaakt in het Evoluon dat naast dit gebouw ook het voormalig hoofdkantoor van Philips en de W-hal van de TU/e op de nominatie staan om rijksmonument te worden. Mooi nieuws, wat mij betreft.
Ook heel mooi dat de W-hal daarbij zit. Een aantal jaar geleden studeerde ik nog op de TU/e en besloten een aantal mensen in te gaan tegen de wens van de TU/e om de W-hal te slopen, onder de naam “whypod?”. Het CvB wilde er onder andere een nieuwe bibliotheek bouwen, het ontwerp werd een pod genoemd. Vrienden van mij organiseerden mede het protest en dat wierp uiteindelijk zijn vruchten af.
De architect moest een nieuw plan maken, deze keer moest een deel van de W-hal in ieder geval behouden blijven. Maar goed ook, want niet alleen studenten en medewerker waren tegen de sloop, vanuit de stad en de gemeente waren er juist stappen gezet om de W-hal tot gemeentelijk monument te maken.
Nu vinden de meeste Eindhovenaren het Evoluon al sinds de bouw een monument, maar de W-hal heeft deze status nog niet in de hoofden van alle mensen. Naar het belang van het gebouw is ook onderzoek gedaan (door Crimson), waaruit ook bleek dat er (in ieder geval toentertijd) geen brede cultuurhistorische visie van de campus was.
En laat dit nou juist ook het manco zijn dat we in de hele stad zien en dat in het verleden ook heeft geleid tot de sloop van andere waardevolle gebouwen. Welke gebouwen willen we behouden? Hoe zal hun plek in de stad zijn? Waar moet Eindhoven heen? Hoe zien we de stad over 20, 30, 50 jaar? Lijken we dan op een stad met veel hoogbouw? Willen we een zakelijke uitstraling? Of blijven we dorps, met veel lage, kleinschalige bebouwing? Naast deze pareltjes van Eindhoven, de nieuwe rijksmonumenten, zou het mooi zijn als een gedeelde visie op de stad straks een straatbeeld oplevert dat in zijn totaliteit een speciale status waardig is.
Posted in Eindhoven, Gedachten, In de media | 1 Comment

Nieuwsjunkie

Er zijn ernstiger verslavingen natuurlijk, maar na alle erkende vormen van verslaving, mag deze ook wel genoemd worden: de verslaving aan nieuws. Ongetwijfeld gevoed door de opkomst van de smartphone en een grote bedreiging voor iedereen de breed geïnteresseerd is. Maar voor u beperk ik mij tot het ouderwetse medium: de krant.

Krantenstapel

NRC en ED op tafel

In het huis waar opgroeide lagen er altijd stapels met kranten, ongelezen artikelen waren nog te interessant om weggegooid te worden. Eens in de zoveel tijd rücksichtsloos snoeien in de papieren hielp om te voorkomen dat het een scene uit een van die tv-series over dwangmatig verzamelaars werd. In mijn studentenhuis waren er altijd wel huisgenoten die dit op zich namen, dus was de krant in ieder geval geen hoofdschuldige aan de rotzooi.

Maar nu ik op mezelf woon, moet ik ook zelf kranten weggooien. Lastig vind ik dat hoor. Vooral nu ik twee kranten lees, moet ik mezelf echt dwingen om artikelen over te slaan. Het eerste dat gesneuveld is, is de sportkatern. Ik volg ook al geen sport meer, dus lezen erover zou wat overbodig zijn. O, en de reiskatern, die maakt alleen maar dat ik besef dat ik daar toch niet heen ga.

Maar dan blijft er toch nog wel verrekte veel over. Dus probeer ik op zaterdag- en zondagochtend aan de stapel te werken. Met een heerlijk voldaan gevoel als ik weer een katern in de papierdoos kan mikken, maar ook een gemengd gevoel als ik de stapel bekijk die er nog ligt en immer groeiende lijkt.

Posted in Gedachten, In de media | Comments Off