Er zijn ernstiger verslavingen natuurlijk, maar na alle erkende vormen van verslaving, mag deze ook wel genoemd worden: de verslaving aan nieuws. Ongetwijfeld gevoed door de opkomst van de smartphone en een grote bedreiging voor iedereen de breed geïnteresseerd is. Maar voor u beperk ik mij tot het ouderwetse medium: de krant.
NRC en ED op tafel
In het huis waar opgroeide lagen er altijd stapels met kranten, ongelezen artikelen waren nog te interessant om weggegooid te worden. Eens in de zoveel tijd rücksichtsloos snoeien in de papieren hielp om te voorkomen dat het een scene uit een van die tv-series over dwangmatig verzamelaars werd. In mijn studentenhuis waren er altijd wel huisgenoten die dit op zich namen, dus was de krant in ieder geval geen hoofdschuldige aan de rotzooi.
Maar nu ik op mezelf woon, moet ik ook zelf kranten weggooien. Lastig vind ik dat hoor. Vooral nu ik twee kranten lees, moet ik mezelf echt dwingen om artikelen over te slaan. Het eerste dat gesneuveld is, is de sportkatern. Ik volg ook al geen sport meer, dus lezen erover zou wat overbodig zijn. O, en de reiskatern, die maakt alleen maar dat ik besef dat ik daar toch niet heen ga.
Maar dan blijft er toch nog wel verrekte veel over. Dus probeer ik op zaterdag- en zondagochtend aan de stapel te werken. Met een heerlijk voldaan gevoel als ik weer een katern in de papierdoos kan mikken, maar ook een gemengd gevoel als ik de stapel bekijk die er nog ligt en immer groeiende lijkt.