Dat was al een hele tijd geleden dat ik hier iets heb gepost. Blijkbaar houdt zo’n tweede periode in de raad van Eindhoven me druk genoeg bezig. Op Facebook en Twitter ben ik wel nog regelmatig te vinden. Mocht je dus meer willen lezen en willen volgen van mijn politieke werk, volg mij op Twitter of kijk op mijn Facebook-pagina.
‘Meer meer meer!’ Of ‘Four more Years!’ Ik ben niet zo’n juicher, maar eigenlijk is dit het zeker waard. Ik mag namelijk nog 4 jaar raadslid in Eindhoven blijven! Dat is wel een applausje waard. Niet voor mij natuurlijk, maar een bedank-applaus VAN mij, aan de mensen die op mij hebben gestemd. 1110 stemmers om precies te zijn. Van een aantal mensen weet ik dat ze op mij hebben gestemd, maar deze keer waren het er zo veel, daar moeten mensen tussen zitten die ik niet ken.
Ik het al eerder gezegd, raadslid zijn is een hele eer. Dat vond ik het ook toen ik op plaats 3 terecht kwam van de kandidatenlijst van D66Eindhoven, en zeker ook toen ik tot Talent van het jaar werd uitgeroepen. En ook dit is een hele grote eer. Maar nog meer wellicht dan dat, voelt dit als een verantwoordelijkheid. Want al deze 1110 mensen hebben mij gekozen om hen in de politiek te vertegenwoordigen, om goede keuzes te maken en dingen aan de kaak te stellen.
Daar ga ik mijn best voor doen. Daarvoor reken ik op de steun en het begrip van mijn vrienden en familie. Maar ook op steun en begrip van de stemmers. Want soms zullen die niet meteen snappen waarom ik voor, of juist tegen iets ben. En ik zal ook niet altijd alles weten. Daarom hoor ik graag van andere mensen wat ze ergens van denken, of wat ze ergens van weten. Ik reken daarom ook op mondige Eindhovenaren. Die bij mij wellicht nog iets luider moeten zijn dan bij anderen, omdat mijn oren niet altijd meewerken.
Het is wellicht al een beetje weggezakt nadat het uitgebreid in het nieuws was, maar de gemeente Eindhoven heeft onlangs 1,9 miljoen in design geïnvesteerd. Dat hebben we gedaan door voor dit bedrag het merk DDW (Dutch Design Week) van Capital D te kopen. In de reacties kwamen veel verontwaardigde geluiden naar voren, ook een aantal die op misverstanden berustten. Met dit stukje wil ik graag uitleggen waarom we zo veel voor dit merk DDW over hebben en wat zaken rechtzetten.
De DDW is uitgegroeid tot misschien wel het grootste jaarlijkse evenement in Eindhoven. Dit jaar kwamen er 250.000 bezoekers, die besteden 10 miljoen Euro. En daarna was er nog 2 miljoen euro aan toegevoegde economische waarde. Dit zijn de cijfers voor het evenement zelf. Maar de DDW maakt deel uit van het merk Eindhoven designstad. De waarde van dit merk, zou zonder de DDW ook flink minder zijn. Net als de design academy, maakt de DDW hier deel van uit.
Design heeft onze stad veel gebracht. Naast alle economische effecten willen we hier ook nog veel meer vruchten gaan plukken, oplossingen voor onze maatschappelijke problemen. Maar ook de technologie-sector die het hier zo goed doet, vindt aansluiting met het design-denken.
Maar waarom moesten we nu het merk kopen? Gaat die DDW niet gewoon door als Capital D het merk zou houden? In eerste instantie natuurlijk wel, maar er zijn ook andere steden die de DDW graag zouden organiseren. De Dutch design Awards bijvoorbeeld werden nog niet zo lang geleden in Amsterdam uitgereikt. Als zij de eigenaar van het merk veel geld zouden bieden, heeft de eigenaar van het merk het recht om de DDW in een andere stad te organiseren. Nu de DDW van Eindhoven is, maakt het minder uit wie het organiseert, maar blijft het in ieder geval in Eindhoven.
Waarom dit grote bedrag? En waarom nu weer een groot bedrag? Nou dat laatste is niet waar. Vorig jaar heeft is de gemeente garant gaan staan voor een lening aan Capital D, omdat er zaken in het verleden niet goed waren gegaan, maar we er voor wilden zorgen dat er dit jaar een DDW zou worden georganiseerd. Daar hebben we dus niks aan betaald. Nu bleek dat Capital D die lening nog niet kan aflossen, ondanks dat de zaken beter georganiseerd waren. Dat zou betekenen dat de gemeente Eindhoven 1,4 miljoen aan de bank zou betalen en in ruil daarvoor het merk in handen zou krijgen. Maar dan is de organisatie van de DDW wel failliet, en dat is niet bevorderlijk voor de volgende DDW. Een bureau uit de V.S. heeft berekend dat het merk DDW het vele geld wel waard is.
We vinden dat het nu netjes geregeld is. De DDW blijft in Eindhoven, zo lang als de stad dat wil. Capital D kan zonder ballast de volgende DDW organiseren. Die 1,9 miljoen verdient de stad terug door de komende Design Weken, en door het belang van Design van de stad.
Er ligt een uitgebreid en deskundig rapport over het culturele veld in Eindhoven. Met daarin een voorstel voor hoe we in Eindhoven de subsidieverstrekking zouden kunnen regelen. Moeten we het in de raad dan nog daarover uitgebreid hebben?
D66 vindt zeer zeker van wel. Er valt namelijk nog genoeg te kiezen.
De afgelopen jaren zijn er al stevige keuzes gemaakt. Het CKE (waarvan bijvoorbeeld muziek- en toneelschool deel uitmaken) heeft een flinke transformatie ondergaan, evenals de bibliotheek en Plaza Futura. Dat waren veranderingen die door de veranderende samenleving nodig waren. D66 wil ook graag dat andere culturele instellingen toekomstbestendig worden.
Dat is hard nodig, want het voortbestaan van de klassieke grote spelers, zoals het gemeentelijk museum, het theater, de concertzaal, staat overal onder druk. Zelfs de modernere poppodia hebben het moeilijk. Dat ligt natuurlijk deels aan de crisis, maar D66 ziet ook een gevaar dat er straks een tweedeling onder de inwoners van onze stad ontstaat: de ene helft draagt cultuur een warm hart toe en neemt aan het culturele leven zelf deel, en de andere helft die daar niks mee heeft en daar ook niet meer aan mee wil betalen.
Voor ons is het verbreden van het draagvlak voor cultuur heel belangrijk. D66 ziet de volgende mogelijkheden hiervoor. Zorg dat nieuwe initiatieven ook een kans krijgen. Het grootste deel van het cultuurbudget gaat naar de grote traditionele spelers. Hierdoor blijft er weinig over voor mensen di vaak maar een klein beetje geld nodig hebben om met veel vrijwilligers en inzet iets moois te organiseren, zoals bijvoorbeeld Muziek op de Dommel. Soms hebben die nieuwe initiatieven alleen een ruimte nodig. De gemeente heeft veel vastgoed in Eindhoven en zou op die manier kunnen helpen.
Dan moet de gemeente god nadenken over haar rol als overheid. De gemeente is er niet enkel om mooie dingen te financieren, wij moeten die financieren vanuit onze publieke taak. Wij zien voor ons een taak op het gebied van educatie, vroege kennismaking zorgt ervoor dat iedereen de kans krijgt om zich met cultuur verbonden te gaan voelen of daar zelf talent in kwijt te kunnen. En iedereen moet mee kunnen doen, er moet daarom wel degelijk aandacht zijn voor de drempel die er voor een aantal mensen is om deel te nemen. Culturele organisaties moeten zich ook van hun publiek bewust zijn. En de gemeente kan jongen initiatieven helpen, om zo innovatie op cultureel gebied mede mogelijk te maken.
Met deze waardes wil D66 keuzes gaan maken, want helaas heeft de gemeente maar beperkte middelen om de vele enthousiaste mensen te ondersteunen die samen cultuur in Eindhoven maken.
Nog een voordeel van raadslid zijn, je mag soms een dagje iets heel anders doen. Deze keer mocht ik voor de klas staan. Bij het Summa college mochten we workshops over de politiek geven. Ik was wel wat nerveus, hoe zouden de leerlingen mijn workshop waarderen? Wat voor soort leerlingen zouden er zijn? Dat was heel verschillend.
Enthousiaste leerlingen die graag wilden laten merken hoe veel ze wisten, dat vind ik erg leuk, maar helaas waren het er niet zo veel.
De welwillende leerling, die er gewoon nog niet zo veel van wist, maar die graag meedacht in de les. En waarvan je kon merken dat hij of zij buiten deze les ook wel eens over de grote vragen nadacht.
Maar ook bijvoorbeeld de vlotte jongen die vooral hard wil gaan werken en een BMW wil gaan rijden. Niks mis mee op zich, ware het niet dat een deel van dit soort types hierin hier vast ook gaat slagen en er dan later van overtuigd raakt dat iedereen maar zo verstandig als hen had moeten doen en dan had helemaal niemand een uitkering nodig. Het type hard en te kort door de bocht zeg maar.
Maar ook, en ik vind het niet leuk om te moeten zeggen, wat ongeïnteresseerde types, die te beschrijven waren als: een voor zich uit starend als een zombie, een die lag te slapen (ja, echt), een die alleen op haar telefoon keek en drie die een theekransje hielden.
Al met al, een ervaring die heeft gezorgd voor nog meer respect voor leraren, en voor een flinke hoofdpijn. Bij de eerste les waren ze zo stil dat ik de reacties uit ze moest trekken, maar de drie lesuren daarna was het een aanslag op mijn oren. Daarbij vraag ik me dan af: was ik vroeger ook zo? Waren wij ook zo?
Aan de andere kant hadden de leerlingen er op het einde maar liefst 4 workshops van een uur over politiek op zitten. Daar kunnen heel veel mensen niet zo goed tegen, denk ik.
Mijn lichtpuntje van de dag: een meisje dat zei dat ze lid ging worden van een politieke partij. En dan kan het me nog niet eens zo veel schelen van welke partij.
